Περιεχόμενο Μαθήματος
Ελληνική Τέχνη 18ου και 19ου αιώνα
– Η Επτανησιακή τέχνη. Η εγκατάλειψη της βυζαντινής αφαιρετικής παράδοσης (μεταβυζαντινή τέχνη) και η υιοθέτηση της αναγεννησιακής νατουραλιστικής παράδοσης.
-Η προσπάθεια για τη δημιουργία θεσμών που θα υποστηρίξουν την ακαδημαϊκή τέχνη μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους.
– Νεοελληνική τέχνη (Ζωγραφική, Γλυπτική, Χαρακτική, Αρχιτεκτονική).
-Η «Σχολή του Μονάχου» και η διαμόρφωση ακαδημαϊκού ύφους στο έργο των ελλήνων καλλιτεχνών.
-Νεοελληνική γλυπτική. Εξετάζονται παράμετροι της γλυπτικής στη νεότερη Ελλάδα, οι δημιουργοί και τα έργα τους. Υπαίθρια δημόσια και ιδιωτικά γλυπτά, αρχιτεκτονικά και κοιμητηριακά.
-Έλληνες καλλιτέχνες που έρχονται σε επαφή με τα ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα (Εμπρεσιονισμός, μετεμπρεσιονιστικές τάσεις). Προϋποθέσεις για την δημιουργία των μοντερνιστικών κινημάτων.
Ελληνική Τέχνη του 20ού αιώνα – Σύγχρονη ελληνική τέχνη
Σκοπός του μαθήματος είναι να εξοικειωθούν οι φοιτητές/τριες με τις εκδηλώσεις της ελληνικής τέχνης στη διάρκεια του 20ού αιώνα και να έρθουν σε επαφή με το καλλιτεχνικό έργο που παράγεται στον ελληνικό χώρο, καθώς και εκείνο των ελλήνων καλλιτεχνών της διασποράς που εντάσσεται στο πεδίο της σύγχρονης τέχνης κατά τη μετάβαση στον 21ο αιώνα.
-Περιφερειακή και μητροπολιτική πρόσληψη του Μοντερνισμού.
-Η ελληνική εκδοχή στη ζωγραφική, γλυπτική και αρχιτεκτονική των δημόσιων παραγγελιών και της ελεύθερης καλλιτεχνικής δημιουργίας.
-Η πρόσληψη της ευρωπαϊκής τέχνης από την ελληνική.
-Οι κυρίαρχες τάσεις: Μοντερνισμός και Παράδοση. Συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις στην τέχνη.
-Οι τάσεις της Αφαίρεσης. Η τέχνη της δεκαετίας του ‘70 σε σχέση με την πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται στην Ελλάδα.
-Ελληνική τέχνη και πολιτισμική ταυτότητα. Οι τοπικές ιδιαιτερότητες της ελληνικής καλλιτεχνικής παραγωγής, που εμφανίζονται είτε σε σύνδεση, είτε όχι, με τις δυτικές καλλιτεχνικές πρακτικές.
-Νέες μορφές τέχνης των επόμενων δεκαετιών (εγκαταστάσεις, καλλιτεχνικές δράσεις, μορφές ψηφιακής τέχνης).
Μαθησιακά Αποτελέσματα
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
Γλώσσα αξιολόγησης: Ελληνική
Αξιολόγηση φοιτητών (100%): Γραπτή εξέταση που περιλαμβάνει: • Ερωτήσεις Ανάπτυξης Δοκιμίων • Δοκιμασία Πολλαπλής Επιλογής • Ερωτήσεις Σύντομης Απάντησης
ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Αδαμοπούλου, Α. 2000. Ελληνική Μεταπολεμική Τέχνη. Εικαστικές Παρεμβάσεις στο Χώρο. Θεσσαλονίκη: University Studio Press. Βακαλό, Ε. 1981. Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα: Αφαίρεση, τ. Α΄. Αθήνα: Κέδρος. Βακαλό, Ε. 1982. Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα: Εξπρεσιονισμός-Υπερρεαλισμός, τ. Β΄. Αθήνα: Κέδρος. Βακαλό, Ε. 1983. Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα: Ο μύθος της ελληνικότητας, τ. Γ΄. Αθήνα: Κέδρος. Βακαλό, Ε. 1985. Η φυσιογνωμία της μεταπολεμικής τέχνης στην Ελλάδα: Μετά την Αφαίρεση, τ. Δ΄. Αθήνα: Κέδρος. Καφέτση, Α. (επιμ.). 1992. Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου, η Ελληνική Εμπειρία. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου. Κολοκοτρώνης, Γ. 2007. Νέα Ελληνική Τέχνη 1974-2004. Αθήνα: Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης. Κωτίδης, Α. 1993. Μοντερνισμός και Παράδοση στην ελληνική τέχνη του μεσοπολέμου, τ. Α΄. Θεσσαλονίκη: University Studio Press. Κωτίδης, Α. 1995. Ελληνική Τέχνη. Ζωγραφική του 19ου αιώνα. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. Κωτίδης, Α. 2015. Μοντερνισμός και Παράδοση στην ελληνική μεταπολεμική και σύγχρονη τέχνη. Ζωγραφική – Γλυπτική – Αρχιτεκτονική 1940-2010, τ. Β΄. Θεσσαλονίκη: University Studio Press. Λοϊζίδη, Ν. 1984. Ο Υπερρεαλισμός στη Νεοελληνική Τέχνη. Αθήνα: Νεφέλη. Λυδάκης, Σ. 1976. Οι Έλληνες Ζωγράφοι: Η ιστορία της νεοελληνικής ζωγραφικής, τ. 3. Αθήνα: Μέλισσα. Λυδάκης, Σ. 1976. Οι Έλληνες Ζωγράφοι: Λεξικό των Ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών, τ. 4. Αθήνα: Μέλισσα. Λυδάκης, Σ. 1981. Οι Έλληνες Γλύπτες: Η νεοελληνική γλυπτική, τ. 5. Αθήνα: Μέλισσα. Ματθιόπουλος, Ε. 2001. «Από τον “Σύλλογο των Ωραίων Τεχνών” στους “Νέους Έλληνες Ρεαλιστές”. Καλλιτεχνικές ομάδες και οργανώσεις στην Ελλάδα (1882-1974).» Στο Εθνική Πινακοθήκη, 100 χρόνια, επιμ. Ο. Μεντζαφού-Πολύζου, 155-175. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου. Μυκονιάτης, Η. 1996. Ελληνική Τέχνη. Νεοελληνική Γλυπτική. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών. Ξύδης, Α. 1976. Προτάσεις για την Ιστορία της Νεοελληνικής Τέχνης: Διαμόρφωση- Εξέλιξη, τ. Α΄. Αθήνα: Ολκός. Ξύδης, Α. 1976. Προτάσεις για την Ιστορία της Νεοελληνικής Τέχνης: Φορείς και Προβλήματα, τ. Β. Αθήνα: Ολκός. Παπανικολάου Μ. 2005. Η ελληνική τέχνη του 18ου και 19ου αιώνα. Θεσσαλονίκη: Βάνιας. Παπανικολάου Μ. 2006. Η ελληνική τέχνη του 20ού αιώνα. Θεσσαλονίκη: Βάνιας. Παυλόπουλος, Δ. (επιμ.). 1994. Σε αναζήτηση της ελληνικότητας: Η “Γενιά του ’30”. Αθήνα: Αέναον. Σαρακατσιάνου, Β. 2008. «Αφηρημένη Τέχνη και Ελληνικότητα.» Στο Β΄ Συνέδριο Ιστορίας Τέχνης: Προσεγγίσεις της καλλιτεχνικής δημιουργίας από την Αναγέννηση ως τις μέρες μας, Τομέας Θεωρητικών Α.Σ.Κ.Τ., 25-27 Νοεμβρίου 2005, από Εταιρεία Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης, επιμ. Ν. Δασκαλοθανάσης, 219 – 232. Αθήνα: Νεφέλη.
